Θα βγω στον τρούλο τς εκκλησάς να δω ανέ τς αρέσει και θα φωνιάζει ένα χωριό «όφου κι εδά θα πέσει!». Ωσάν το χοίρο στα πηλά μ’ αρέσει να κυλιούμαι να μη γνωρίζει και κιανείς ποιός είμαι κι από πού ‘μαι. Στη μέση μέση του χωριού θέλω να τελειώσω αυτή την ψεύτικη ζωή που με παιδεύει τόσο.
Γι’αυτό η εξουσία ήταν πάντα εχθρική με την τέχνη. Ήθελε να ανατινάξει το τελευταίο καταφύγιο του Θεού.
Οι μοντέρνοι θεοί, όπως το Κέρδος, η Φήμη, η Ανάπτυξη, η Ασφάλεια είναι θεαματικοί: κάθε μέρα ανθρωποθυσίες! Εξουσία: ιεραρχία-υποταγή στον κοινωνικό νόμο. Τέχνη: ελευθερία- αρμονία με τοφυσικό νόμο. Κι όμως η εξουσία συμπεριφέρεται στους καλλιτέχνες, όπως λέει η παροιμία: «Πόθανε να σ’ αγαπώ και ζε να μη σε θέλω». Είναι να τρελαίνεσαι: τα λεφτά και την εθνική μας περηφάνεια τα αντλούμε από τα έργα κάποιων αρχαίων- και νεότερων-καλλιτεχνών, (τραγωδών, γλυπτών, κ.ά.). Και μην ξεχνάτε ότι η εξουσία είστε εσείς, αγαπητοί συνάνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.