Το ποτάμι μας για άλλη μια φορά έπεσε θύμα των λυμάτων με αποτέλεσμα να μην αντέχεται η μυρωδιά του όχι μόνο από εμάς αλλά ούτε από τα ίδια του τα ψάρια .........
Aυτό είναι δημοσίευμα του http://steniotis.blogspot.com/ πρί απο λίγους μήνες:
Αυτά πριν απο λίγο καιρό.
Αξίζει να σημειωθεί εκτός απο τις πέστροφες,όπως αυτή της φωτογραφίας που δημοσίευσε ο steniotis,επιβιώνουν ακόμα και σήμερα στο ποτάμι του χωριού πολύ λίγα ενδημικά σπάνιου είδους ποταμόψαρα που μπόρεσαν να επιβιώσουν απο την ρύπανση και την ελλάτωση του νερού.
Το τελευταίο διάστημα κάποιοι βάλθηκαν να εξαφανίσουν και αυτά τα λίγα ψάρια απο το ποτάμι της Στενής ψαρεύοντας και τα τελευταία εναπομείναντα .
Σε παρατηρήσεις κάτοίκων του χωριού και του προέδρου του εκπολιτιστικού συλλόγου δεν ίδρωσε το αυτί τους και συνέχισαν απτόητοι το έργο τους.
Το πρόβλημα είναι ότι το δίκαιο που απαγορεύει το ψάρεμα στο ποτάμι της Στενής είναι εθιμοτυπικόκαι δεν υπάρχει νομική δέσμευση.
Αναδημοσιεύουμε απο το evia-history πάρα κάτω κείμενο στο οποίο θα διαπιστώσουμε πως προστάτευαν κάποτε οι άνθρωπο το περιβάλλον και πως συμπεριφερόμαστε εμεις σήμερα:
ΤΟ ΨΑΡΕΜΑ
Η ανάγκη έκανε τους παλιούς κατοίκους των χωριών να βάζουν ένα μέτρο στις εκμεταλλεύσεις που έκαναν στις καλλιέργειες στο δάσος, στα βοσκοτόπια. Για την τήρηση αυτών των απαγορεύσεων υπεύθυνοι ήταν όλοι, ο πρόεδρος της κοινότητας, οι σύμβουλοι, οι αγροφύλακες, αλλά και οι πολίτες.
Το ψάρεμα στα χωριά Κάτω Στενή και Βούνοι επιτρεπόταν μόνο λίγες ημέρες πριν της Αγιασωτήρος. Τα ποταμόψαρα που δυστυχώς σήμερα έχουν σχεδόν εξαφανιστεί από τη μόλυνση του ποταμού και από το λίγο νερό, ήταν μία λιχουδιά που επιτρεπόταν μόνο μια ημέρα το χρόνο. Την ημέρα του μεγάλου πανηγυριού των Βούνων όλα τα σπίτια είχαν ψάρια στο τραπέζι τους. Και για να έχουν πάντα, επέτρεπαν το ψάρεμα μόνο μια εβδομάδα το χρόνο και χωρίς δηλητήρια. Ο σκλόμος απαγορευόταν αυστηρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.