Νόμος εγκληματικός για το περιβάλλον

Σε συνθήκες πανδημίας, με τους πολίτες υποχρεωτικά κλεισμένους στα σπίτια τους, η κυβέρνηση άδραξε την ευκαιρία να επιβάλει νόμους και αντικοινωνικά μέτρα καταργώντας εργατικά δικαιώματα, διαλύοντας την δημόσια παιδεία, εκχωρώντας δημόσια περιουσία.

Το νομοσχέδιο "για τον εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας" που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση για ελάχιστες ημέρες και ψηφίστηκε ενώ η Βουλή βρισκόταν σε καθεστώς περιορισμού στις ακροάσεις φορέων και μειωμένης βουλευτικής παρουσίας στις συνεδριάσεις της, θα μείνει στην ιστορία ως "ο περιβαλλοντοκτόνος νόμος του Κ. Χατζηδάκη". Ο νόμος που στον βωμό της "ανάπτυξης" θυσιάζει τις προστατευόμενες περιοχές και στερεί από τους πολίτες το δικαίωμα να ζουν σε υγιές περιβάλλον.

Λατομεία, ορυχεία, αιολικές εγκαταστάσεις, εναπόθεση αποβλήτων, εξορύξεις υδρογονανθράκων, όλα μπορεί να επιτραπούν σε περιοχές Natura και σε ευαίσθητους φυσικούς οικοτόπους προστατευόμενων και υπό εξαφάνιση ειδών.

Βουνά, δάση, ποτάμια, τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, καταφύγια άγριας ζωής, τα πάντα διατίθενται στους επενδυτές που μπορούν να αυθαιρετούν οπουδήποτε, ουσιαστικά ανεξέλεγκτοι αφού η εκτίμηση των Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων από το κράτος ανατίθεται πλέον σε ιδιώτες αξιολογητές οι οποίοι θα πληρώνονται από τους επενδυτές !

Ο ρόλος του δημοσίου ελέγχου υποβαθμίζεται, η έννοια του δημοσίου χώρου σχεδόν ακυρώνεται.                                                                                                                                   

Σύμφωνα με το άρθρο 110, το οποίο δεν είχε τεθεί σε διαβούλευση, ο ανάδοχος σύμβασης έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων μπορεί να χρησιμοποιήσει προσωρινά, για τις ανάγκες των έργων, εκτάσεις που ανήκουν στο Δημόσιο, στους ΟΤΑ και στα νομικά πρόσωπα αυτών, χωρίς να απαιτείται άδεια, έγκριση ή συναίνεση εκ μέρους τους.

Παρά τις αντίξοες συνθήκες για επικοινωνία και οργάνωση των πολιτών η αντίδραση ήταν καθολική με κοινό το σύνθημα "Απόσυρε το". Μέσα σε ελάχιστες μέρες συγκεντρώθηκαν χιλιάδες υπογραφές ενώ εκατοντάδες περιβαλλοντικές οργανώσεις και συλλογικότητες ζητούν την απόσυρση του.

Παράλληλα, όσο η χώρα ολόκληρη ήταν σε καραντίνα, τα εργοτάξια των αιολικών εταιρειών δούλευαν νυχθημερόν και οι νταλίκες με τις ανεμογεννήτριες διέσχιζαν τους άδειους εθνικούς δρόμους. Οι πολίτες, μη μπορώντας να αντιδράσουν γέμιζαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με κείμενα οργής και θλίψης για την ομορφιά της φύσης που καταστρέφεται.

Μόλις όμως χαλάρωσαν τα μέτρα για την πανδημία, σαν φλόγα που σιγόκαιγε μέσα στη στάχτη ξέσπασε πάλι το αντιαιολικό κίνημα και παντού, σ όλη την χώρα, οι τοπικές κοινωνίες στήνουν μπλόκα στις ανεμογεννήτριες διαδηλώνοντας την απόφαση να σώσουν το φυσικό περιβάλλον από την πράσινη ανάπτυξη που το καταστρέφει στο όνομα της προστασίας του.

Κι από κοντά το κίνημα κατά των εξορύξεων υδρογονανθράκων, οι κινήσεις κατά της ιδιωτικοποίησης των νερών και κατά της εκτροπής των ποταμών, κινήσεις για την διαχείριση των απορριμμάτων, την προστασία των οικοτόπων, των ρεμάτων... Ομάδες και κινήσεις πολιτών δημιουργούνται παντού σ’ όλη τη χώρα με απόφαση να αγωνιστούμε ενωμένοι για να σώσουμε τους τόπους μας και την πατρίδα.

Ο περιβαλλοντοκτόνος νόμος μας θυμίζει κυνικά ότι η "ανάπτυξη" βασίζεται στην κατανάλωση μέχρι τελευταίας ρανίδας των φυσικών πόρων, με οποιοδήποτε κόστος για το περιβάλλον και τις ζωές των ανθρώπων.

Το όραμα της "ανάπτυξης" είναι το ναρκωτικό που προσφέρεται στις τοπικές κοινωνίες για να μην αντισταθούν .

Έτσι και στο Ρέθυμνο, εδώ και χρόνια οι πλασιέ των εταιριών ( δυστυχώς μέσα και από δημοτικά συμβούλια και την Περιφέρεια) υπόσχονται ανάπτυξη βαφτίζοντας τα καταστροφικά έργα "αναπτυξιακά".                                                                                                    

Οι πιέσεις που θα δεχτεί ο τόπος και η κοινωνία το επόμενο διάστημα θα είναι μεγάλες. Από τον Κρυονερίτη στα νοτιοδυτικά μέχρι τον Κουλούκωνα στα βορειοανατολικά, από τους πρόποδες του Ψηλορείτη και του Κέδρους, μέχρι τη Λίμνη Κουρνά και το Φράγμα των Ποταμών, όλες οι βουνοκορφές έχουν καπαρωθεί από εταιρείες ΑΠΕ που πλέον εποφθαλμιούν εκτός από τη γη και τα νερά. Και δεν παραδίνονται μόνο τα βουνά και τα νερά. Με τον νέο νόμο τα πάντα είναι για εκποίηση χωρίς πολλές διαδικασίες και χωρίς κανέναν έλεγχο, με μοναδικό γνώμονα τα επενδυτικά συμφέροντα και απόλυτη αδιαφορία για το περιβάλλον και την κοινωνία.

Σ αυτές τις συνθήκες μόνος δρόμος είναι η εγρήγορση και η αντίσταση των πολιτών. Σε όλη τη χώρα, οι τοπικές κοινωνίες συσπειρώνονται κατά του πλιάτσικου των επενδυτών και προβάλει καθαρά η αναγκαιότητα για αλληλοβοήθεια και συνεργασία των κινημάτων σε κοινό αγώνα για την σωτηρία του περιβάλλοντος. Χρέος όλων είναι να μην τους αφήσουμε να κατασπαράξουν τον τόπο μας, την χώρα μας, τις ζωές μας,

Συντονιστικό Ρεθύμνου ενάντια στις ΒΑΠΕ.