Από την Kαθημερινήτης Κυριακής και το Kathimerini.gr.
Ρεπορτάζ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Η μυθιστορηματική πλοκή της κλοπής αγιογραφιών το ’78 από την Εύβοια και η δίκη που ξεκίνησε στο Εφετείο Αθηνών.
Μπορεί οι λιγοστές σκεπές του χωριού Λούτσα να φαίνονται στο βάθος του ορίζοντα, μέχρι εδώ όμως δεν φτάνει κανένας ήχος που να υποδηλώνει ανθρώπινη παρουσία ολόγυρα. Κρυμμένος στους πρόποδες του όρους Δίρφυς, υπό τη σκιά ενός υπεραιωνόβιου πλατάνου, στέκει ο ιερός ναός Παλαιοπαναγιάς Στενής Ευβοίας. Στο γείσωμα της ασβεστωμένης πρόσοψής του διακρίνεται μια στρογγυλή οπή. Από αυτή τρύπωσε μέσα, μια νύχτα του 1978, ένας επιδέξιος αρχαιοκάπηλος. «Έφαγε» με το σκαρπέλο του τα τοιχώματα και χάθηκε με λεία τέσσερις σπάνιες αγιογραφίες.
Επέλεξε τους Αγίους Ερμόλαο, Νικήτα, Μακάριο τον Αιγύπτιο και Νέστορα. Αποτοίχισε τα πορτρέτα τους, όχι την ολόσωμη μορφή τους, για να μπορεί να τα διαχειριστεί πιο εύκολα σε μελλοντικές αγοραπωλησίες.
Οι άγιοι άλλαξαν χέρια, ώσπου εντοπίστηκαν και κατασχέθηκαν το 2006 σε γκαλερί στη Βασιλεία της Ελβετίας. Το 2010 επαναπατρίστηκαν στην Ελλάδα.
Τέσσερις δεκαετίες μετά την κλοπή τους, όμως, η περιπέτειά τους δεν έχει τελειώσει. Τον περασμένο μήνα ξεκίνησε στο Β΄ Πενταμελές Εφετείο Αθηνών η δίκη σε δεύτερο βαθμό κατά του Ιταλού εμπόρου τέχνης που κατηγορείται ότι τις είχε στη συλλογή του.
Μέσα από σπάνιες μαρτυρίες και ντοκουμέντα, η «Κ» παρουσιάζει άγνωστες πτυχές της ιστορίας των τεσσάρων αγιογραφιών, από τη μυστική συμφωνία αρχαιοκαπήλων στις φυλακές του Κορυδαλλού το 1977, μέχρι τις εντατικές προσπάθειες για την επιστροφή των κλοπιμαίων στην Ελλάδα.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.